- PERGAMENA
- PERGAMENACharta, improprie sic dicitiur, cum membrana potius dicenda: Unde Chartaa Membrais separatur, l. 9. §. 1. ff. de acquir. rer. dom. §. Literoe Inst. de rer. divis. ac plane, Chartas supprimente Ptolenaeô, Membranas Pergami repertas Liv. ex Varrone tradit, l. 13. c. 11. Chartae enim olim ex papyro confectae, hodie ex concerptis contusisque linteis: Membranae vero ex pellibus coriove animalium, Pergami primum paratae sunt, unde hodieque illis originis nomnen. Ioh. Laurentius in Phoedrum l. 5. fab. 5. v. 43.Particulo, nomen Chartis victurum meis.Ita quoque Isidorus Orig. l. 6. Pergameni Reges cum Chartâ indigerent, Membranas Prinim excogitaverunt: Unde et Pergamenarum nomen hucusque trandente Posteritate sibi servatum est. Sed hane opinionem tum in Originum libirs, tum in de Arte Gramm. l. 1. c. 38. erudite refellit Vossius. Membranrum enim usum antiquissimum, Graecorum indicat illud. ἀρχαιότερον διφθέραι: et Persicos Annales in membranis scribi solitos, ex Ctesia, Diodor. Sic. docet l. 2. ac membranaceos fuisse libros. quos Eleazarus, Pontifex Iudaeus, misit Ptolemaeo, testatur Iosephus Antiqq. Iudaic. l. 12. Verius illud, cum multis ante Attalicos Reges saeculis, alii in scribendo membranis, alii papyrô Aegyptiâ uterentur, ortâ inter Reges Pergamenos et Aegyptios circa Bibliothecas aemulatione, papyrum Aegyptiam fuisse a Ptolemaeo Epiphane vel alio, suppressam: eoque seu Attalum seu Eumenem membranas maiori praeparâsse industriâ, idque copiâ tantâ et arte, ut inde alias etiam in terras mitterent, eâque occassione inde Pergamenarum nomen acciperent. Quô sensu capiendus B. Hieronymus Ep. ad Chromatium, ubi ait: Chartam defuisse non puto, Aegyptô ministrante commercia: et si alicui Ptolemoeus maria clausisset: tamen Rex Attalus membranas a Peragamo miserat, ut penuria chartoe pellibus pensaretur. Ude et Pergamenarum nomen ad hunc usque diem, etc. Vid quoque Vossium de Orig. et progr. Idolol. l. 3. c. 70. et supra Membranoe. Pergamenum cum penna et atramentario de terra levandi formula, frrquens in Chartis Sabaudiae Ducum, apud Guichenonum, quâ indigitatur donatorem sponte nec coactum donationem suam facere, pergamenum tradendô in maus Notarii, uti videre est apud Car. du Fresne Glossar. vide et supra Investitura. Indidem Pergamenarius, apud Adalardum in Stat. Corbei. l. 1. c. 1. Officium in Monasteriis, qui pergamena parabat etc.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.